شنوایی به چه صورتی رخ می دهد؟
شنوایی وقتی اتفاق می افتد که امواج صوتی اعصاب گوش داخلی را تحریک کنند. سپس صدا در امتداد مسیرهای عصبی به مغز می رسد.امواج صوتی می توانند از طریق مجرای گوش ، لاله گوش و استخوان های گوش میانی (هدایت هوا) به گوش داخلی بروند. آنها همچنین می توانند از استخوان های اطراف و پشت گوش عبور کنند (هدایت استخوان). در واقع امواج صدا از هوا و سپس از استخوان عبور می کنند. آزمایش های شنوایی سنجی برای تشخیص کم شنوایی یا بیماری های گوش استفاده می شود
شنوایی سنجی به اختصار به چه معناست؟
شنوایی سنجی(Audiometry) شاخه ای از شنوایی شناسی و علم اندازه گیری حدت شنوایی برای تغییرات در شدت صدا و میزان صدا و از نظر خلوص تن ، شامل آستانه ها و فرکانس های مختلف است. به طور معمول ، تست های شنوایی سنجی میزان شنوایی فرد را با کمک دستگاه شنوایی سنج تعیین می کنند .
همچنین ممکن است توانایی تمایز بین شدت مختلف صدا ، تشخیص میزان صدا ، یا تشخیص گفتار از صدای پس زمینه را اندازه گیری کند. همچنین ممکن است بازتاب صوتی و emission otoacoustic (نوعی صدا که از گوش درونی می آید.) اندازه گیری شود. نتایج آزمایش های شنوایی سنجی برای تشخیص کم شنوایی یا بیماری های گوش استفاده می شود و اغلب از دستگاه شنوایی سنج به این منظور استفاده می شود.
صدا هایی که ما می شنویم عموما چه فرکانس یا چه شدتی دارند؟
شدت صدا بر حسب دسی بل (دسی بل) اندازه گیری می شود:
نجوا کردن (به طور مثال وقتی در گوشی صحبت می کنیم) حدود 20 دسی بل است.
موسیقی بلند (بعضی از کنسرت ها) حدود 80 تا 120 دسی بل است.
یک موتور جت حدود 140 تا 180 دسی بل است.
صداهای بیشتر از 85 دسی بل می تواند پس از چند ساعت باعث کاهش شنوایی شود. صداهای بلندتر می تواند باعث درد فوری شود و کاهش شنوایی در مدت زمان بسیار کوتاهی ایجاد می شود.
فرکانس صدا با واحدی به نام هرتز اندازه گیری می شود:
میزان صدای بم پایین در حدود 50 تا 60 هرتز است.
زنگ های تیز و بلند ، در حدود 10000 هرتز یا بالاتر هستند.
محدوده طبیعی شنوایی انسان حدود 20 تا 20000 هرتز است. برخی از حیوانات می توانند تا 50،000 هرتز را بشنوند. گفتار انسان معمولاً 500 تا 3000 هرتز است.
شنوایی سنجی به چه صورت انجام می شود؟
ارائه دهنده خدمات بهداشتی درمانی شما (پزشک یا شنوایی سنج) ممکن است شنوایی شما را با آزمایشات ساده ای که می تواند در مطب انجام شود ، آزمایش کند. این موارد ممکن است شامل تکمیل پرسشنامه و گوش دادن به صداهای زمزمه شده ، دیاپازون (این وسیله فلزی است و دو شاخه دارد.) باشد.
شنوایی سنجی ممکن است به صورت تخصصی تر و با تست های دقیق تری نیز صورت گیرد که در ادامه آن ها را بررسی خواهیم کرد.
انواع تست های شنوایی سنجی چیست
تست تن خالص یک آزمایش هدایت هوا است که ظریف ترین و آرام ترین صداهایی را که فرد می تواند در زمینه ها یا فرکانس های مختلف بشنود تعیین می کند. شنوایی سنج مواردی را برای شنیدن بیمار از پایین به بالا انتخاب می کند. در طول آزمایش ، بیمار از هدفون استفاده می کند تا بتوان از هر گوش داده جمع آوری کرد.
اگر نمی توان از گوشی استفاده کرد ، به عنوان مثال ، اگر شنوایی شناس در حال آزمایش تست صدای خالص روی کودکی خردسال است که ممکن است از پوشیدن آن امتناع کند ، صدا از طریق بلندگوهای داخل غرفه صدا پخش می شود.
به این نوع خاص از تست صدای خالص ، غربالگری میدان صدا گفته می شود و در آن هر گوش را به طور مستقل آزمایش نمی شود.در طول آزمایش صدای خالص ، از بیمار خواسته می شود تا با شنیدن صدا ، صدا را با بلند کردن دست ، فشار دادن یک دکمه یا گفتن “بله” پاسخ دهد.
آزمایش هدایت استخوان با تن خالص
گاهی اوقات ، یک نوع ویژه دیگر از تست رنگ خالص باید انجام شود. وقتی موم گوش یا مایع گوشهای خارجی یا میانی را مسدود می کند ، به طور معمول از آزمایش هدایت استخوان با تن خالص استفاده می شود. در طول این آزمایش ، صدا انسداد را از طریق لرزش استخوان ها دور می زند. سیگنال از طریق ارتعاشات مستقیماً به گوش داخلی می رسد.
(در واقع صدا به جای آنکه از گوش عبور کند، مستقیما از استخوان جمجمه عبور کرده و وارد گوش داخلی می شود.)
آزمایش استخوان با تون خالص ، پاسخ گوش داخلی (بخشی از گوش که درون جمجمه قرار گرفته است.) را اندازه گیری می کند. اندازه گیری ها به اندازه کافی گسترده هستند تا شنوایی سنج را قادر به تعیین نوع کم شنوایی در فرد باشد.
هر یک از این آزمایشات هدف متفاوتی را ارائه می دهد تا اطلاعات لازم برای تعیین نوع و میزان کاهش شنوایی فرد را بهتر در اختیار شنوایی سنج قرار دهد.
تیمپانومتری:
این آزمایش گوش میانی را ارزیابی می کند که از لاله گوش و سه استخوان کوچک تشکیل شده است که لاله گوش را به گوش داخلی متصل می کند. انسداد یا نقص در عملکرد گوش میانی اغلب قابل درمان پزشکی یا جراحی است.
رفلکس های استراپدیال (Stapedial reflexes and reflex decay):
این آزمایش توانایی عصب شنوایی را در انتقال سیگنال های شنوایی به مغز ارزیابی می کند. انسداد در طول این مسیر نیاز به مشاوره پزشکی بیشتر را نشان می دهد.
ارزیابی پاسخ دهی ساقۀ مغز (تست ABR):
این ارزیابی پیام های عصبی الکتریکی را که صدا را از گوش داخلی به مغز می رساند اندازه گیری می کند. الکترودها ممکن است در مجرای گوش و سر شما قرار بگیرند. سپس صداهای کلیک کوتاه روشن می شوند. شنوایی سنج می تواند نحوه انتقال صدا به مغز و هرگونه انسداد یا قطع شدن در تکانه های عصبی را تعیین کند.
تست VNG:
آزمایش VNG برای تعیین اینکه آیا یک بیماری دهلیزی (گوش داخلی) ممکن است باعث ایجاد تعادل یا سرگیجه شود یا نه ، استفاده می شود و یکی از تنها آزمایشات موجود در حال حاضر است که می تواند بین از بین بردن دهلیز یک طرفه (یک گوش) و دو طرفه (هر دو گوش) رمزگشایی کند .
تست SIN (SENTENCE IN NOISE TESET):
این آزمون توانایی شما در درک گفتار مکالمه در محیط های پر سر و صدا را ارزیابی می کند و عملکرد شما را با شوندگانی که بدون مشکل سخنان را در محیط های پر سر و صدا درک می کنند، مقایسه می کند. شنوایی سنج شما از این نتایج آزمایش استفاده می کند تا تعیین کند که آیا ممکن است از سمعک در موقعیت های پر سر و صدا بهره مند شوید و یا اینکه چه نوع سمعک مورد نیاز شما است.
تست TEN ( Threshold equalizing noise test):
این آزمایش مشخص می کند که آیا در گوش داخلی نواحی pitch دارید که دیگر به تحریک صدا پاسخ نمی دهند ، به این نواحی “مناطق مرده” گفته می شود. شنوایی سنج شما ممکن است ازین این اطلاعات در تعیین نحوه تنظیم سمعک و ارزیابی میزان کمکی که سمعک می تواند به شنوایی شما کند، استفاده نماید.
آدرس و تلفن تماس:02156696094-09352202124
تهران.اسلامشهر.خیابان زرافشان.کوچه اول(احمدپورحسین)پلاک15.کاردرمانی اسلامشهر.گفتاردرمانی اسلامشهر.کلینیک توانبخشی یارا اسلامشهر.
منبع: mayoclinic , medlineplus