غربالگری شنوایی یا شنوایی سنجی، اولین و مهمترین مرحله برای کمک به درک این مسئله است که آیا کودک شما ممکن است ناشنوا یا کم شنوا باشد. بدون غربالگری شنوایی نوزاد تازه متولد شده ، دشوار است که بفهمیم چه زمانی تغییرات شنوایی در ماهها و سالهای اول زندگی کودک شما ایجاد شده است.به عنوان مثال ، نوزادان ممکن است با تکان دادن یا چرخاندن سر به سمت صدا به نویز پاسخ دهند. اما این لزوماً به این معنی نیست که آنها می توانند تمام صداهای اطراف خود و همه آنچه را که ما می گوییم بشنوند.
نوزادانی که ناشنوا یا کم شنوا هستند ممکن است برخی صداها را بشنوند اما هنوز برای درک زبان گفتاری به اندازه کافی نمی شنوند.نوزادانی که ناشنوا یا کم شنوا هستند برای حمایت از رشد سالم به حمایت ، مراقبت و خدمات مداخله زودرس نیاز دارند. اگر وضعیت شنوایی مشخص نشود ، ممکن است تأثیرات منفی بر مهارت های ارتباطی و زبانی کودک داشته باشد. شنوایی از دست رفته همچنین می تواند بر پیشرفت تحصیلی و رشد اجتماعی-عاطفی کودک تأثیر بگذارد.
به طور معمول دو تست برای ارزیابی شنوایی کودکان لازم است تا صورت گیرد:
الف – ارزیابی پاسخ دهی ساقۀ مغز (تست ABR)
نحوه واکنش عصب شنوایی و مغز به صدا را اندازه گیری می کند. کلیک یا صدا از طریق گوشی های نرم در گوش کودک پخش می شود. سه الکترود قرار گرفته روی سر کودک ، عصب شنوایی و پاسخ مغز را اندازه گیری می کند
ب – تست آکوستیک (OTOACOUSTIC EMMISIONS)
این صفحه امواج صوتی تولید شده در گوش داخلی را اندازه گیری می کند. یک کاوشگر کوچک دقیقاً در داخل مجرای گوش کودک قرار می گیرد. این روش (اکو) را هنگام پخش صدایی مانند کلیک یا تون خاصی از صدا در گوش کودک اندازه گیری می کند.
هر دو تست سریع (حدود 5 تا 10 دقیقه) و بدون درد هستند و ممکن است در حالی که کودک شما می خوابد یا دراز کشیده است انجام شود. ممکن است از یک یا هر دو تست استفاده شود.
اگر کودک من غربالگری شنوایی اولیه را پشت سر نگذارد چه کاری باید انجام دهم؟
اگر کودک شما از بدو تولد غربالگری شنوایی را پشت سر نگذارد ، لزوماً به معنای ناشنوا یا کم شنوا بودن او نیست. به عنوان مثال مایع یا ورنیکس در داخل گوش کودک یا سر و صدای زیاد در اتاق می تواند نتایج را تحت تأثیر قرار دهد. در حقیقت ، بیشتر نوزادانی که غربالگری نوزادان را پشت سر نمی گذارند ، شنوایی معمولی دارند. اما برای اطمینان ، انجام آزمایشات بیشتر بسیار مهم است.
از هر 100 نوزاد ، حدود 1 یا 2 مورد از غربالگری شنوایی اولیه در بدو تولد عبور نمی کنند و نیاز به آزمایش با شنوایی سنج دارند که تجربه کار با نوزادان را دارد. این آزمایش باید شامل شنوایی دقیق و ارزیابی پزشکی باشد.
اگر کودک شما از غربالگری شنوایی اولیه عبور نکرد ، حتماً با پزشک متخصص اطفال در مورد تعیین وقت آزمایش های دیگر صحبت کنید. آزمایشات اضافی باید در اسرع وقت انجام شود ، اما قبل از 3 ماهگی کودک شما.آزمایش پیگیری ممکن است با یک غربالگری دیگر شبیه به نوع انجام شده در بیمارستان انجام شود. برخی از بیمارستان ها یا کلینیک ها ممکن است در زمان پیگیری ، به جای غربالگری مجدد ، آزمایش تشخیصی را انجام دهند. در نوزادان کوچک تر، ممکن است آزمایش پیگیری در هنگام خواب کودک انجام شود.
اگر کودک من دو تست بالا را با موفقیت گذارند به این معنا است که هرگز دچار کم شنوایی نخواهد شد؟
متاسفانه نه. بعضی از نوزادان ممکن است در اواخر کودکی دچار کم شنوایی شوند. دلایل شروع دیررس یا کاهش شنوایی تدریجی در کودکان می تواند شامل اختلالات ژنتیک، عفونت های مکرر گوش ، سایر عفونت ها مانند سرخک یا مننژیت ، آسیب به سر ، قرار گرفتن در معرض سطح آسیب رساننده صداهای بلند و دود سیگار باشد. همچنین نوزادان تازه متولد شده که به دوره طولانی مراقبت ویژه نوزادان نیاز دارند ، ممکن است بعداً در معرض خطر افزایش شنوایی قرار بگیرند.
در صورتی که دو تست بررسی شده با موفقیت گذرانده نشود، ممکن است نیاز به تست رفتاری باشد. اما شنوایی سنجی رفتاری چیست؟
شنوایی سنجی رفتاری نوعی آزمایش غربالگری که در نوزادان برای مشاهده رفتار آن ها در پاسخ به برخی اصوات استفاده می شود.
تست های شنوایی برای کودکان نوپا (اندکی بزرگ تر از نوزادان) به چه صورت انجام می‌شود؟
ارزیابی شنوایی یک کودک نوپا ممکن است شامل تست های ذکر شده در بالا ، همراه با موارد زیر باشد:
Play auidometery
آزمایشی که با استفاده از ماشین الکتریکی صداهایی را در حجم و صدای مختلف به گوش کودک شما می فرستد. کودک غالباً از نوعی هدفون استفاده می کند. این تست در گروه سنی کودک نوپا کمی تغییر کرده و به بازی تبدیل می شود. از کودک نوپا خواسته می شود هر بار که صدا شنیده می شود با اسباب بازی کاری انجام دهد (مانند لمس کردن یا حرکت دادن اسباب بازی). این آزمون متکی به همکاری کودک است که شاید همیشه ممکن نباشد.
شنوایی سنجی تقویت بصری (VRA)
آزمایشی که در آن کودک آموزش داده می شود تا به سمت منبع صدا نگاه کند. وقتی کودک پاسخ درستی می دهد ، از طریق تقویت بصری به کودک پاداش می دهد. این ممکن است یک اسباب بازی باشد که حرکت می کند یا یک چراغ چشمک زن. این تست اغلب برای کودکان بین 6 ماه تا 2 سال استفاده می شود.
آزمایش شنوایی برای کودکان بزرگتر به چه صورت است؟
ارزیابی شنوایی برای کودک بالاتر از 3 تا 4 سال ممکن است شامل آزمایشات ذکر شده در بالا ، همراه با موارد زیر باشد:
شنوایی سنجی PURE TONE
آزمایشی که از یک ماشین الکتریکی استفاده می کند و صداها را در حجم و صدای مختلف در گوش کودک تولید می کند. کودک غالباً از نوعی هدفون استفاده می کند. در این گروه سنی ، به سادگی از کودک خواسته می شود وقتی صدای گوشی شنیده می شود ، به نوعی پاسخ دهد.
تمپانومتری (شنوایی سنجی امپدانس)
چگونگی عملکرد گوش میانی را بررسی می کند. این به شما نمی گوید که کودک در حال شنیدن است یا نه. اما به شما کمک می کند تا هرگونه تغییر فشار در گوش میانی پیدا کنید. این یک آزمایش سخت برای کودکان کوچکتر است زیرا کودک باید خیلی آرام بنشیند و گریه ، گفتگو یا حرکت نکند. تست های بالا در مطلب شنوایی سنجی و آنچه دربارۀ آن می‌دانیم به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته اند.
آدرس و تلفن تماس:02156696094-09352202124
تهران.اسلامشهر.خیابان زرافشان.کوچه اول(احمدپورحسین)پلاک15.کاردرمانی اسلامشهر.گفتاردرمانی اسلامشهر.کلینیک توانبخشی یارا اسلامشهر.
منبع: healthychildren.org